നിനക്കോര്‍മ്മയുണ്ടോ എന്നറിയില്ല ,നമ്മുടെ നടക്കാതെപോയ ആഗ്രഹങ്ങള്‍ ...പാടത്തെ ചേറിന്റെ മണം ഒരുമിച്ചനുഭവിക്കുക,കുയിലിന്റെ പാട്ട്‌ ഒരുമിച്ചു കേള്‍ക്കുക,ഒരുമിച്ചു ലക്ഷ്യമില്ലാതെ യാത്രചെയ്യുക , അങ്ങിനെ,അങ്ങിനെ...നമ്മള്‍ പോലും പ്രതീക്ഷിക്കാത്തത്ര വേഗത്തില്‍ അവയെല്ലാം ഒന്നൊന്നായി അനുഭവിക്കാനിടയായപ്പോള്‍ ആഹ്ലാദത്തേക്കാള്‍ ഏറെ എനിക്കു തോന്നിയത് ആശങ്കയായിരുന്നു .അന്ന് , കൊയ്യാറായ പാടത്തിനരികില്‍ ദൂരെനിന്നും ഓടി വരുന്ന മഴകണ്ടുകൊണ്ട് , ഒരുകുടക്കീഴില്‍ ചാഞ്ഞു പെയ്യുന്ന മഴയില്‍ പാതിയും നനഞ്ഞു നില്‍ക്കുമ്പോള്‍ നമുക്ക് ഒരുമിച്ചനുഭവിക്കാന്‍ പറ്റാതെപോയതെല്ലാം തിരിച്ചുകിട്ടുന്നതിന്റെ ആവേശത്തിലായിരുന്നു നീ. എന്നാല്‍ എന്തിനാണ് ഈ സൌഭാഗ്യങ്ങളെല്ലാം നമ്മള്‍ ആഗ്രഹിക്കുമ്പോള്‍ത്തന്നെ ലഭ്യമാക്കുന്നത് എന്ന ആശങ്കയായിരുന്നു എനിയ്ക്ക് .ഇത്രവേഗം ഇതെല്ലാം ഒരുമിച്ചു തന്ന് ഈശ്വരന്‍ വേഗം പണിതീര്‍ക്കുകയാണോ എന്ന ഭയമായിരുന്നു എനിക്ക്. നമുക്ക് ഒരുമിച്ചനുഭവിക്കാനാവാതെ പോയ ബാല്യ കൌമാരങ്ങളിലെ മോഹങ്ങള്‍ നമ്മള്‍ പരസ്പരം കണ്ടെത്തിയപ്പോള്‍ ആ പരാശക്തി നമുക്ക് തരുന്നതാണെന്ന് അന്നു നീ എന്നെ ആശ്വസിപ്പിച്ചു.
ഇന്ന് ഞാന്‍ വീണ്ടും ഭയക്കുന്നു , എല്ലാം അത്രവേഗം അനുഭവിച്ചുതീര്‍ത്തതല്ലേ ഇന്നത്തെ നിന്റെ ഈ മരവിപ്പിനു കാരണം എന്നു ഞാന്‍ ആകുലപ്പെടുന്നു. പ്രണയത്തിന്റെ ഉച്ചിയില്‍ എത്തിയാല്‍ പിന്നെ നമ്മള്‍ എങ്ങോട്ടുപോകാന്‍ !!
ശരിയാണ്. അങ്ങനെയെങ്കില്‍ ഇനിയെങ്ങോട്ട്...!!
ReplyDeleteഎങ്ങോട്ടുപോകാന്‍ ?
ReplyDelete